خیلی مفید بود. یه وقتایی خودم فکر میکردم با موبایل هم میشه پادکست درست کرد ولی دیگه فهمیدم کیفیت صدا خیلی فرق داره. میکروفون ارزون ترشم خریدم ولی یه چیزاییش درست نبود مجبور شدم برم سراغ مدل بهتر. تدوین خیلی مهمه همونطور که گفتی. من اولاش فکر میکردم هرچی موزیک بیشتر باشه بهتره ولی الان میدونم باید تعادل داشت.
یکی از اشتباهات من این بود که اولاش میرفتم تو بحث های کلی و تکراری. مثلا راجع به کلیات بارداری حرف میزدم که کسی گوش نمیداد. وقتی رفتم سراغ موضوعای خاص مثلا غذاهای ممنوعه برای باردارها، دیدم استقبال خیلی بیشتره.
کاور پادکست هم خیلی مهمه همونطور که گفتی. من اول یه عکس ساده گذاشته بودم توی اسپاتیفای کسی کلیک نمیکرد. بعد یه کاور با رنگای شاد و طرح بامزه درست کردم که مرتبط با موضوع بود، دیدم دانلودها دوبرابر شد.
یه نکته که به نظرم اضافه میاد اینه که نباید توی پادکست زیاد خودمونی حرف زد. من اولاش فکر میکردم هرچی غیررسمی تر بهتر، ولی بعضی وقتا طرف داره حال میکنه یه چیز یاد بگیره، نباید زیاد حاشیه رفت. نباید کیفیت رو فدای کمیت کرد.
راجع به مهمون خیلی راست میگی. من یه بار یه پزشک رو اوردم تو پادکست، یه سوالای از پیش آماده نکرده بودم. کلی وقت تلف شد و حسابی خراب شد برنامه. دفعه بعد لیست سوالا رو از قبل فرستادم براش که جوابا رو آماده کنه و خیلی بهتر شد. حواست باشه مهمون رو از قبل توجیه کنی.
یکی از چالشهای تولید پادکست انتخاب موضوعی است که به اندازه کافی خاص باشد اما در عین حال مخاطب داشته باشد. گاهی اوقات موضوعات بیش از حد کلی انتخاب میشوند که باعث میشود در میان هزاران پادکست مشابه گم شود. در یکی از اولین تجربیاتم، موضوعی بسیار عمومی انتخاب کردم که نتیجه آن جذب مخاطب کم و خستگی سریع خودم از ادامه کار بود.
کیفیت صدا واقعا نکتۀ حیاتی است اما برخی تازهکارها فکر میکنند فقط با خرید یک میکروفون گرانقیمت مشکل حل میشود. جالب است بدانید من چند ماه اول با یک میکروفون معمولی اما در یک اتاق پر از پتو ضبط میکردم و کیفیت صدا بهتر از دوستی بود که میکروفون حرفهای داشت اما در محیطی با اکو زیاد کار میکرد.
تدوین پادکست گاهی تبدیل به یک دام میشود. بعضی افراد آنقدر وقت صرف ویرایش جزئیات میکنند که از اصل محتوا غافل میشوند. یادم هست یک قسمت را بیش از حد ویرایش کردم و وقتی دوباره گوش دادم حس طبیعی بودن و صمیمیت صدایم کاملا از بین رفته بود. گاهی یک پادکست با کمی نقص انسانی جذابتر میشود.
یکی از اشتباهاتی که مرتکب شدم این بود که فکر میکردم باید سریع شنیده شوم. تبلیغات گسترده در شبکههای اجتماعی بدون داشتن محتوای کافی فقط باعث دلسردی مخاطب میشود. پادکست من چند ماه اول شنوندۀ ثابت نداشت تا اینکه کمکم با انتشار مداوم و کیفیت پایدار توانستم مخاطبانی وفادار پیدا کنم. صبر واقعا کلید موفقیت در این کار است.
راستش اولین بار که پادکست ساختم، فکر می کردم همین که محتوای خوب داشته باشه کافیه. بعد متوجه شدم مخاطبا واقعا به کیفیت صدا حساسن. حتی یه بار یه شنونده بهم گفت نویز پس زمینه پادکست چنان اذیتم می کنه که مجبورم قطعش کنم. از اون به بعد همیشه قبل از ضبط چک می کنم تمام پنجره ها بسته باشن و حتی یه پتو هم پشت میکروفون میذارم.
خیلی ها فکر می کنن حتما باید تجهیزات گرون قیمت بخرن. ما با همون میکروفون معمولی هم شروع کردیم. مهم اینه که صدات رو درست تنظیم کنی. بعضی وقتا دیده ام پادکست هایی با صدای نازک و بی روح که حس می کنی گوینده داره زور میزنه. طبیعی بودن صدا خیلی اهمیت داره.
یه چیزی که تازه یاد گرفتم اینه نباید زیاد درگیر جزئیات فنی شد. مهم اینه محتوا رو با شور و علاقه منتقل کنی. یادمه اولین قسمت هام کلی وقت میذاشتم روی ادیت ولی محتوا ضعیف بود. حالا اول مضمون رو قوی می کنم بعد سراغ فوت و فن میرم.
خیلی مفید بود. یه وقتایی خودم فکر میکردم با موبایل هم میشه پادکست درست کرد ولی دیگه فهمیدم کیفیت صدا خیلی فرق داره. میکروفون ارزون ترشم خریدم ولی یه چیزاییش درست نبود مجبور شدم برم سراغ مدل بهتر. تدوین خیلی مهمه همونطور که گفتی. من اولاش فکر میکردم هرچی موزیک بیشتر باشه بهتره ولی الان میدونم باید تعادل داشت.
یکی از اشتباهات من این بود که اولاش میرفتم تو بحث های کلی و تکراری. مثلا راجع به کلیات بارداری حرف میزدم که کسی گوش نمیداد. وقتی رفتم سراغ موضوعای خاص مثلا غذاهای ممنوعه برای باردارها، دیدم استقبال خیلی بیشتره.
کاور پادکست هم خیلی مهمه همونطور که گفتی. من اول یه عکس ساده گذاشته بودم توی اسپاتیفای کسی کلیک نمیکرد. بعد یه کاور با رنگای شاد و طرح بامزه درست کردم که مرتبط با موضوع بود، دیدم دانلودها دوبرابر شد.
یه نکته که به نظرم اضافه میاد اینه که نباید توی پادکست زیاد خودمونی حرف زد. من اولاش فکر میکردم هرچی غیررسمی تر بهتر، ولی بعضی وقتا طرف داره حال میکنه یه چیز یاد بگیره، نباید زیاد حاشیه رفت. نباید کیفیت رو فدای کمیت کرد.
راجع به مهمون خیلی راست میگی. من یه بار یه پزشک رو اوردم تو پادکست، یه سوالای از پیش آماده نکرده بودم. کلی وقت تلف شد و حسابی خراب شد برنامه. دفعه بعد لیست سوالا رو از قبل فرستادم براش که جوابا رو آماده کنه و خیلی بهتر شد. حواست باشه مهمون رو از قبل توجیه کنی.
من توی پادکستم از یه کاور ساده ولی جذاب استفاده کردم و دیدم خیلی روی جذب مخاطب اثر گذاشت.
پادکست اولم رو با یه میکروفون ارزون ضبط کردم اما واقعا کیفیت مهمه و الان همه میخوان یه میکروفون بهتر بخرن.
من برای پادکستام یه گروه تو تلگرام ساختم و از مخاطبام خواستم سوالاشونو بپرسن که کلی ایده برای قسمت های جدید گرفتم.
یه بار توضیحات پادکست رو مختصر نوشته بودم و فهمیدم مخاطبا دوست دارن بیشتر بدونن موضوع هر قسمت چیه.
اولش فکر میکردم باید تو پادکست یه آدم کاملا جدی باشم ولی وقتی خودم شدم مخاطبا بیشتر ارتباط گرفتن.
یکی از چالشهای تولید پادکست انتخاب موضوعی است که به اندازه کافی خاص باشد اما در عین حال مخاطب داشته باشد. گاهی اوقات موضوعات بیش از حد کلی انتخاب میشوند که باعث میشود در میان هزاران پادکست مشابه گم شود. در یکی از اولین تجربیاتم، موضوعی بسیار عمومی انتخاب کردم که نتیجه آن جذب مخاطب کم و خستگی سریع خودم از ادامه کار بود.
کیفیت صدا واقعا نکتۀ حیاتی است اما برخی تازهکارها فکر میکنند فقط با خرید یک میکروفون گرانقیمت مشکل حل میشود. جالب است بدانید من چند ماه اول با یک میکروفون معمولی اما در یک اتاق پر از پتو ضبط میکردم و کیفیت صدا بهتر از دوستی بود که میکروفون حرفهای داشت اما در محیطی با اکو زیاد کار میکرد.
تدوین پادکست گاهی تبدیل به یک دام میشود. بعضی افراد آنقدر وقت صرف ویرایش جزئیات میکنند که از اصل محتوا غافل میشوند. یادم هست یک قسمت را بیش از حد ویرایش کردم و وقتی دوباره گوش دادم حس طبیعی بودن و صمیمیت صدایم کاملا از بین رفته بود. گاهی یک پادکست با کمی نقص انسانی جذابتر میشود.
یکی از اشتباهاتی که مرتکب شدم این بود که فکر میکردم باید سریع شنیده شوم. تبلیغات گسترده در شبکههای اجتماعی بدون داشتن محتوای کافی فقط باعث دلسردی مخاطب میشود. پادکست من چند ماه اول شنوندۀ ثابت نداشت تا اینکه کمکم با انتشار مداوم و کیفیت پایدار توانستم مخاطبانی وفادار پیدا کنم. صبر واقعا کلید موفقیت در این کار است.
راستش اولین بار که پادکست ساختم، فکر می کردم همین که محتوای خوب داشته باشه کافیه. بعد متوجه شدم مخاطبا واقعا به کیفیت صدا حساسن. حتی یه بار یه شنونده بهم گفت نویز پس زمینه پادکست چنان اذیتم می کنه که مجبورم قطعش کنم. از اون به بعد همیشه قبل از ضبط چک می کنم تمام پنجره ها بسته باشن و حتی یه پتو هم پشت میکروفون میذارم.
خیلی ها فکر می کنن حتما باید تجهیزات گرون قیمت بخرن. ما با همون میکروفون معمولی هم شروع کردیم. مهم اینه که صدات رو درست تنظیم کنی. بعضی وقتا دیده ام پادکست هایی با صدای نازک و بی روح که حس می کنی گوینده داره زور میزنه. طبیعی بودن صدا خیلی اهمیت داره.
یه چیزی که تازه یاد گرفتم اینه نباید زیاد درگیر جزئیات فنی شد. مهم اینه محتوا رو با شور و علاقه منتقل کنی. یادمه اولین قسمت هام کلی وقت میذاشتم روی ادیت ولی محتوا ضعیف بود. حالا اول مضمون رو قوی می کنم بعد سراغ فوت و فن میرم.