19 نکته درباره قهر خرگوش و راه های آشتی

تغییر در روال روزانه:

خرگوش‌ها به روال ثابت و منظم عادت دارند. هرگونه تغییر ناگهانی در برنامه غذایی، زمان بازی، یا حتی چیدمان قفس می‌تواند آنها را مضطرب و ناراحت کند.

تربیت و نگهداری از خرگوش

کمبود توجه:

اگر به اندازه کافی به خرگوشتان توجه نکنید، او احساس تنهایی و بی‌توجهی می‌کند و ممکن است رفتارهای قهرآمیز نشان دهد.

استرس و ترس:

صداهای بلند، حرکات ناگهانی، حیوانات خانگی دیگر، یا حتی مهمان‌های جدید می‌توانند خرگوش را بترسانند و او را وادار به پنهان شدن و اجتناب از شما کنند.

بیماری یا درد:

اگر خرگوشتان ناگهان رفتارش تغییر کرد، ممکن است بیمار باشد یا درد داشته باشد. در این صورت، مراجعه به دامپزشک ضروری است.

تغییر در رژیم غذایی:

معرفی غذای جدید یا تغییر ناگهانی در نوع و مقدار غذای خرگوش می‌تواند باعث ناراحتی گوارشی و در نتیجه، بدخلقی او شود.

تغییر بو:

خرگوش‌ها به بوی شما عادت دارند. بهره‌گیری از عطر جدید یا تماس با حیوان دیگر می‌تواند باعث شود خرگوش شما را نشناسد و از شما دوری کند.

جابجایی قفس:

تغییر مکان قفس خرگوش، حتی به میزان کم، می‌تواند باعث سردرگمی و استرس او شود.

نظافت نامناسب:

تمیز نکردن منظم قفس خرگوش باعث ایجاد بوی نامطبوع و کثیفی می‌شود که برای او آزاردهنده است.

اذیت شدن:

اگر به طور تصادفی یا عمدی خرگوشتان را اذیت کنید، او ممکن است از شما بترسد و از شما دوری کند.

کمبود اسباب بازی:

خرگوش‌ها به اسباب بازی نیاز دارند تا سرگرم شوند و انرژی خود را تخلیه کنند. کمبود اسباب بازی می‌تواند باعث کسالت و رفتارهای نامناسب شود.

نیاز به قلمرو:

خرگوش‌ها موجوداتی قلمروطلب هستند. اگر احساس کنند قلمروشان مورد تهدید قرار گرفته، ممکن است رفتارهای تهاجمی یا قهرآمیز نشان دهند.

ناز نکردن صحیح:

خرگوش‌ها نقاط خاصی از بدن خود را دوست دارند که نوازش شوند. نوازش نادرست می‌تواند باعث ناراحتی و عصبانیت آنها شود.

تغییرات هورمونی:

در دوران بلوغ یا بارداری، خرگوش‌ها ممکن است رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی داشته باشند.

تنهایی:

خرگوش‌ها حیوانات اجتماعی هستند و به همنشین نیاز دارند. اگر تنها باشند، ممکن است احساس افسردگی و بی‌حوصلگی کنند.

تجربیات منفی:

اگر خرگوش شما تجربه منفی با یک فرد خاص داشته باشد، ممکن است از او دوری کند.

زبان بدن اشتباه:

ممکن است ناخواسته با زبان بدن خود به خرگوشتان پیام اشتباهی بفرستید. مثلا خیره شدن مستقیم به چشم خرگوش می‌تواند به عنوان تهدید تلقی شود.

صدای بلند:

خرگوش‌ها به صداهای بلند بسیار حساس هستند. داد زدن یا ایجاد صداهای ناگهانی بلند می‌تواند آنها را بترساند و باعث شود از شما دوری کنند.

حسادت:

اگر توجه خود را به حیوان خانگی دیگری معطوف کنید، خرگوشتان ممکن است حسادت کند و رفتارهای قهرآمیز نشان دهد.

سن:

خرگوش‌های پیر ممکن است به دلیل مشکلات جسمی و دردهای ناشی از پیری، کمتر فعال و اجتماعی باشند.

مهم‌ترین نکته این است که به خرگوشتان نشان دهید که او را دوست دارید و به او اهمیت می‌دهید. با گذشت زمان و با صبر و حوصله، می‌توانید دوباره اعتماد او را جلب کنید و رابطه خوبی با او برقرار کنید.

خرگوش‌ها موجوداتی با احساسات پیچیده هستند و رفتارهای آنها اغلب نشان‌دهنده حالت روحی‌شان است. قهر کردن در خرگوش‌ها بیشتر به معنای نارضایتی، ترس، یا احساس ناامنی است تا لجبازی به معنای انسانی. درک دلیل این رفتارها کلید آشتی کردن با آن‌هاست.

قبل از اینکه به نشانه‌های قهر خرگوش بپردازیم، باید بدانیم که محیط، روال عادی زندگی، و حتی تغییرات جزئی در زندگی خرگوش، می‌تواند باعث ناراحتی او شود. خرگوش‌ها به ثبات و امنیت نیاز دارند.

19 نشانه قهر خرگوش:

پشت کردن به شما و خیره شدن به دیوار.
پنهان شدن در یک نقطه و بیرون نیامدن.
کم خوردن یا نخوردن غذا.
اجتناب از تماس چشمی.
نادرست استفاده کردن از ظرف خاک (ادرار کردن یا مدفوع کردن خارج از آن).
خوابیدن در مکان‌های غیرمعمول.
تمیز نکردن خود (عدم grooming).
کم شدن فعالیت و بی‌حوصلگی.
تغییر در عادات لیسیدن شما یا همبازی خود.
گوش‌های آویزان‌تر از حالت معمول (نشانه‌ی ناراحتی).
خرخر آرام یا دندان قروچه (نشانه‌ی درد یا ناراحتی).
زدن پا به زمین (نشانه‌ی نارضایتی یا هشدار).
گاز گرفتن آرام (نوعی اعتراض).
فرار کردن از دست شما.
بی‌توجهی به اسباب‌بازی‌ها.
کاهش تعامل با خرگوش‌های دیگر (در صورت زندگی گروهی).
پنهان کردن سر در گوشه یا زیر چیزی.
تغییر در میزان دفع مدفوع (یبوست یا اسهال خفیف).
بی‌میلی به نوازش.

شناسایی دلیل قهر:
سعی کنید علت ناراحتی او را پیدا کنید. آیا تغییر محیطی رخ داده؟ آیا درد دارد؟
صحبت آرام و ملایم:
با صدای آرام و مهربان با او صحبت کنید.
پیشنهاد خوراکی مورد علاقه:
یک خوراکی خوشمزه می‌تواند یخ‌ها را آب کند.
صبور باشید:
به او زمان بدهید تا خودش به سمت شما بیاید.
نوازش آرام:
اگر اجازه داد، به آرامی او را نوازش کنید.
اجتناب از اجبار:
به هیچ وجه او را مجبور به تعامل نکنید.
حفظ روال عادی:
سعی کنید روال عادی زندگی او را حفظ کنید.
نظافت قفس:
تمیز نگه داشتن قفس او حس امنیت و آرامش را افزایش می‌دهد.
بازی با او:
اگر تمایل نشان داد، با او بازی کنید.
بهره‌گیری از اسباب‌بازی‌های جدید:
اسباب‌بازی‌های جدید می‌توانند حواس او را پرت کنند.
بررسی وضعیت سلامتی:
اگر قهر خرگوش طولانی شد، حتماً او را نزد دامپزشک ببرید.
اجتناب از تنبیه:
تنبیه کردن خرگوش فقط او را می‌ترساند و اعتمادش را از بین می‌برد.
نزدیک شدن به آرامی:
هنگام نزدیک شدن به او، به آرامی حرکت کنید تا او احساس خطر نکند.
نشستن در کنار قفس:
گاهی اوقات فقط نشستن در کنار قفس و حضور آرام شما کافی است.
قرار دادن یک پناهگاه:
یک پناهگاه امن به او احساس امنیت می‌دهد.
تکرار و صبر:
آشتی با خرگوش زمان می‌برد. صبور باشید و این مراحل را تکرار کنید.
درک زبان بدن:
به زبان بدن خرگوش خود دقت کنید و به سیگنال‌های او احترام بگذارید.